روزگاريست، در اين شهر غريب ، بين اين آدم ها كه ز تنهايي خود مي ترسند، و ز پس آينه از ديدن خود مي لرزند،

من تو را پاكترين يافته ام، آنقدر پاک كه گر آب نبود ، من تورا آب صدا ميزدم
6 امتیاز + / 0 امتیاز - 1393/03/09 - 12:10